Łuszczyca na twarzy – jak się objawia i jak ją leczyć?

Czy łuszczyca może występować na twarzy?

Łuszczyca to przewlekła, układowa choroba dermatologiczna, charakteryzująca się specyficznymi zmianami na skórze. Zaliczana jest do częstych chorób skóry, która występuje u ok. 1-3% populacji. Wspomniane zmiany na skórze determinowane są nieprawidłowym i nadmiernym podziałem naskórka, co w połączeniu z zaburzeniami złuszczania prowadzi do zmian łuszczycowych, zlokalizowanych najczęściej na kolanach, łokciach, stopach oraz dłoniach. Niestety łuszczyca może również występować na twarzy. Choć do niedawna uznawano łuszczycę twarzy za rzadko występującą postać choroby, to aktualnie szacuje się, że zmiany łuszczycowe przejściowo lokalizujące się na twarzy, mogą dotyczyć nawet 60% chorych na łuszczycę.

Co ważne, łuszczyca twarzy nie jest traktowana jako odrębna jednostka chorobowa. Przyjmuje się, że wykwity na twarzy są następstwem zaostrzenia i postępującego uogólnienia innych, typowych postaci schorzenia, między innymi łuszczycy krostkowej, łuszczycy owłosionej skóry głowy czy łuszczycy plackowatej.

Sprawdź również, czym charakteryzuje się łuszczyca u dzieci.

Objawy łuszczycy – łuszczyca na twarzy

Łuszczyca twarzy to schorzenie, którego etiologia nie jest do końca znana. Uważa się, że główną przyczyną, podobnie jak w przypadku innych postaci choroby, są uwarunkowania genetyczne oraz czynniki immunologiczne, które indukują stany zapalne skóry. Nie bez znaczenia są również zaburzony proces złuszczania naskórka, a także determinanty środowiskowe, głównie przewlekły stres, przyjmowanie leków przeciwbólowych, urazy mechaniczne, infekcje bakteryjne, grzybicze i wirusowe, a nawet nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV.

Zmiany łuszczycowe na twarzy zlokalizowane są zazwyczaj w centralnej części twarzy, pomiędzy brwiami, a także w okolicach oczu, nosa i czoła. Jak wygląda łuszczyca na twarzy? Wśród najczęściej występujących objawów łuszczycy twarzy wymienia się:

• czerwonobrunatne zmiany pokryte charakterystycznymi, łuszczącymi się, srebrzystymi łuskami,
• wykwity mogą być lekko wyniesione ponad powierzchnię skóry,
• w miarę rozwoju choroby zmiany twardnieją oraz rozlewają się na coraz większe obszary twarzy,
• nierzadko łączą się w jedną całość.

Postępująca łuszczyca twarzy może objąć również brwi i rzęsy, powodując ich wypadanie. W niektórych przypadkach dochodzi do zniekształcenia powiek, co prowadzi do podrażnienia oczu, a w konsekwencji – do problemów okulistycznych. Łuszczyca twarzy może także zlokalizować się na linii żuchwy, w okolicach szyi i uszu, co może skutkować uszkodzeniem narządu słuchu. Możliwe jest też pojawienie się objawów łuszczycy na błonach śluzowych nosa oraz ust.

Łuszczyca twarzy stanowi ogromny dyskomfort i jest powodem kompleksów. Zmiany są widoczne i nie możliwości, by je ukryć, co często skutkuje zaburzeniami psychologicznymi oraz społecznymi. 

Łuszczyca twarzy – leczenie

Przebieg terapii łuszczycy twarzy uwarunkowany jest między innymi postacią kliniczną schorzenia, umiejscowieniem zmian, ich natężeniem i charakterem, wiekiem chorego, a także osobniczą podatnością na zaproponowane leczenie. Terapia łuszczycy twarzy obejmuje najczęściej farmakoterapię z zastosowaniem leków na łuszczycę o działaniu miejscowym. 

W leczeniu łuszczycy wykorzystuje się:

• maści z witaminą D,
• delikatne retinoidy, czyli pochodne witaminy A,
• inhibitory kalcyneuryny, takie jak tacrolimus i pimecrolimus.

Maści witaminowe redukują stan zapalny oraz hamują proces namnażania keratynocytów, z kolei inhibitory kalcyneuryny działają immunosupresyjnie, czyli obniżają reaktywność układu odpornościowego. Do leczenia łuszczycy twarzy nie stosuje się glikokortykosteroidów (używanych w terapii owłosionej skóry głowy), ponieważ zaaplikowane na delikatną skórę twarzy mogłyby wywołać silne podrażnienie. Nie zaleca się również preparatów dziegciowych, mogących wywołać reakcje alergiczne.

Łuszczyca na twarzy – domowe sposoby

Leczenie farmakologiczne łuszczycy twarzy powinno być wsparte domowymi sposobami, głównie właściwą pielęgnacją, zdrową, odpowiednio zbilansowaną dietą oraz higienicznym trybem życia. Podstawą domowej rutyny pielęgnacyjnej powinno być dogłębne nawilżanie oraz systematyczne złuszczanie skóry twarzy za pomocą łagodnych preparatów o właściwościach antyoksydacyjnych i przeciwzapalnych. Istotne jest również zabezpieczanie objętej zmianami łuszczycowymi skóry przed nadmierną ekspozycją na promieniowanie UV.

Warto zaznaczyć, że terapia łuszczycy powinna być prowadzona pod kontrolą dermatologa. Z uwagi na możliwość wystąpienia powikłań i zaburzeń w funkcjonowaniu narządów wzroku i słuchu, leczenie łuszczycy może wymagać wsparcia okulisty oraz laryngologa.